← Chonaic siad Fairceallach, fear a bhí ina stumpa beag ramhar, chucu. 🔊✎
← Bhí siúl maith acu á dhéanamh agus dá fheabhas é an siúl a bhí acu ní rabhadar ag imeacht aon ní ón bhFairceallach. 🔊✎
← Bhí sé ag coimeád leo i gcónaí; faoi mar a bhídís ar an ardán, bhíodh an Fairceallach san ísleán, agus nuair a bhídís san ísleán bhíodh an Fairceallach san ardán. 🔊✎
← Shuíodar síos chun bia agus cuireadh féasta maith bia rompu agus Fionn ag freastal orthu ag gearradh bia agus feola dóibh fad a bhíodar ag ithe. 🔊✎
← An lá dár gcionn d'imíodar rompu ar an slí chéanna agus an Fairceallach ina ndiaidh arís mar a bhí sé an lá roimhe sin. 🔊✎
← Nuair a chasadar abhaile tráthnóna bhí sé sa tsiúl céanna i gcónaí agus é á leanúint. 🔊✎
← Ní dúirt Fionn a thuilleadh leis ansin ach go rachaidís. 🔊✎
← Leanadar é go díreach agus bhí sé chomh fada rompu an lá sin is a bhí sé ina ndiaidh an chuid eile den bhliain. 🔊✎
← Bhí dhá shúil ghlasa ghorma aici agus muince uirthi chomh geal agus a chonaiceadar ar aon bhean riamh. 🔊✎
← Nuair a ghabhadh an fear críonna isteach deireadh sé "Is trua nach liom tú." 🔊✎
← "Nuair a bhíos agat," a deireadh sí, "níor choimeád tú mé." 🔊✎
← Nuair a ghabhadh an fear óg thairistí: "Is trua nach liom tú!" 🔊
← "Táim agat", a deireadh sí, "agus coinnigh mé". 🔊✎
← B'shin é an focal a bhí aici i gcónaí go dtí gur ghabh an duine deireanach isteach. 🔊✎
← Ní fhacadar éinne istigh ach seanduine a bhí ina shuí ar bhloc sa chúinne, a cheann faoi agus a dhá lámh faoina smig aige. 🔊✎
← Nuair a tháinig Fionn agus na Fianna isteach níor chorraigh éinne acu agus níor thógadar a gceann. 🔊✎
← Nuair a bhí sé sin déanta ag an bhFairceallach ghabh sé amach go dtí an doras ag caint leis an mbean óg. 🔊✎
← Ní túisce a ghabh sé amach ná gur éirigh na sé ghadhar agus léim siad in airde ar na boird agus ritheadar síos tríothu. 🔊✎
← Nuair a bhí a raibh ar na boird ite agus ólta acu, tháinig siad anuas agus shíneadar san áit chéanna ar imeall na tine le hais an tseanduine. 🔊✎
← "A Fhinn Mhic Chumhaill, an amhlaidh a d'ithibhear an bia a chuireas chugaibh?" 🔊✎
← "Bí geall gurb iad na gadhair sin a thug uaibh é. 🔊✎
← D'fhiafraigh sé d'Fhionn arís arbh amhlaidh a d'itheadar an bia nó arbh iad na gadhair a thug uatha arís é. 🔊✎
← Dúirt Fionn nár itheadar agus gurbh iad na gadhair a thug leo arís é. 🔊✎
← D'ith Fionn agus a chuid fear a ndóthain bia chomh maith agus a d'itheadar riamh. 🔊✎
← "Sea, a Fhinn Mhic Chumhaill," a dúirt sé, "an bhfuil aon scéal agat ag imeacht nach raibh agat ag teacht?" 🔊✎
← D'fhiafraigh sé de: "cé hí an bhean óg, í siúd a bhí ag an ndoras nuair a ghabhamar isteach go ndeireadh an duine críonna léi: "is trua nach liom tú", agus gurb é an freagra a thugadh sí air ná `nuair a bhíos agat níor choimeád tú mé?' 🔊
← "Sin í an óige", arsa an Fairceallach, "agus d'inis sí an ceart duit, mar nuair a bhí sí agat," a dúirt sé, "lig tú uait í agus tá tú críonna, caite, claoite anois." 🔊✎
← Seo é a deireadh sí leis an bhfear óg: "Táim agat anois agus coinnigh mé!" 🔊
← "Inis dom anois", arsa Fionn, "cé hé an seanduine liath a bhí sa chúinne nuair a dúirt tú leis smacht a chur ar na sé ghadhar, gur fhéach sé lena dá súil orthu agus gur mharaigh sé iad?" 🔊✎
← "Agus inis dom anois," arsa Fionn, "cén saghas iad na sé ghadhar a d'ith ar cuireadh ar na boird, an dá uair, de bhia is de dheoch, agus nach n-aithneodh éinne orthu gur ith siad aon ghreim?" 🔊✎